Skip to main content

Wanneer ik het woord trauma gebruik, dan zie ik vaak vertwijfeling ontstaan. Ik getraumatiseerd? Echter kan trauma al op zeer jong in het leven van de mens ontstaan.

In dit artikel een bijdrage over prenatale stress. De invloed daarvan op de ontwikkeling van de foetus en het ontstaan van latere gezondheidsklachten.

Al in de baarmoeder ontstaat trauma door prenatale stress

Trauma kan al ontstaan in de baarmoeder. Waarom in de baarmoeder? Daar zijn verschillende oorzaken voor:

  • Ongewenst zijn als kind
  • Niet liefdevol bejegend door de moeder
  • Ongezonde voedingsstoffen door toxines, hierbij kun je denken aan stress, alcohol, middelen gebruik
  • Dreiging door gedachten aan abortus
  • Pogingen tot abortus
  • Ongezonde omgevingsfactoren
  • Voortdurende woordenwisselingen tussen de ouders
  • Als zwangere vrouw emotioneel en/of fysiek, seksueel misbruik te hebben ervaren

Op het moment dat de eicel is bevrucht dan begint het leven van het kind. Dit betekent dat op dit moment de eicel een plekje dient te vinden in de baarmoeder. Waar het zich gezond kan hechten. Eigenlijk begint in mijn overtuiging hier het hechtingsproces.

Wanneer de vrouw ervaart dat ze zwanger is, daardoor liefdevol weet om te gaan met de foetus en zich zelf dan kan het kind zich helemaal gezond hechten. Gebeurt dit niet dan is het voor de foetus al een wezenlijk andere start.

In het werken met mensen heb ik daar vele voorbeelden van mee mogen maken. De angst om te leven die al in de baarmoeder ernstig verstoord is geraakt. Op latere leeftijd uit dit zich vaak in specifieke klachten waar, ik verder in dit artikel, op terug kom.

Prenatale stress en de foetus

Onderzoek heeft uitgewezen dat prenatale stress zorgt voor een verstoorde ontwikkeling van de foetale hippocampus.

Dit heeft o.a. gevolgen voor de HPA- as. Deze as zorgt voor afscheiding van het stress hormoon cortisol. Is er te veel chronische stress aanwezig bij de moeder gedurende de zwangerschap, dan zorgt dit stress hormoon voor schade. Het centrale feedbacksysteem raakt in de war waardoor er teveel cortisol in de foetus komt.

Op peuter en kleuterleeftijd ontwikkelen zich daarvoor vaak psycho- cognitieve stoornissen. Een voorbeeld daarvan is ADHD. Wat ik onder andere vooral tegenkom bij mensen die ik een poos mag ondersteunen dat is met name de moeite om stress gezond te kunnen reguleren.

De hippocampus is beschadigd, gekrompen, en het stress systeem in de hersenen staat te scherp afgesteld. Dan wordt er te snel in het limbisch systeem alarm geslagen waardoor de SAM en de HPA – as te vaak worden ingeschakeld.

Daardoor ben je sneller ‘vatbaar’ voor de ontwikkeling van een Burn-Out, maar ook voor depressogene of klachten van angst.

Eigenwaarde

Maar er is meer aan de hand. Kinderen die al in de baarmoeder hebben gevoeld dat mamma niet blij was met haar of zijn komst hebben al moeten overleven. Dit betekent dat al in de baarmoeder een fragmentatie is ontstaan in het nog jonge zelf.

Tijdens het werken met mensen zie ik dit vaak voorbij  komen. Die fragmentatie. Op latere leeftijd zijn deze mensen altijd op zoek naar wie ze zijn. Het gevoel van eigenwaarde is laag. En ze hebben immer het idee dat ze liefde dienen te verdienen. En dat doen ze door te presteren.

Het overlevingsdeel in hen is sterk ontwikkeld waardoor ze goed kunnen presteren. Dit uit zich vaak in sport of in het creatieve vlak. Maar ook in het werk kunnen ze enorm presteren en/of weten ze iets moois te creëren

Echter op termijn is het vaak zo dat na verloop van tijd die delen het niet meer vol houden, waardoor een ‘collaps’ ontstaat. Vooraf al vaak voorafgegaan door lichte gezondheidsklachten omdat het immuunsysteem voortdurend op aan staat door die onbewuste prestatiedwang. En dan raak je op termijn uitgeput. Daarvan is het gevolg overspannenheid, een Burn-Out, depressie of angst.

Behandeling richt zich dan ook vaak op de symptomen. Echter vanuit mijn visie is dit onjuist. Behandeling dient zich te richten op de oorzaak. En dat is de fragmentatie.

Niet zelden wordt een anti-depressivum voorgeschreven, wat echter in onze ogen verre van gezond is voor het darmklimaat, wat al verstoord is geraakt. Negentig procent van het hormoon serotonine wordt in je darmen aangemaakt! Dus wat is dan de grootste zorg? Juist, zorg dragen voor een gezond darmsysteem.

Door die prestatiedwang is er voortdurend energie nodig. En die energie krijg je vaak door ongezond te eten of door producten te gaan nuttigen die verslavend werken.

Echter voor je darmen zijn deze producten allesbehalve gezond. Waardoor vaak een lekkende darm ontstaat. Door die perforatie in de darmwand komen stoffen in de bloedbaan waardoor tal van ontstekingen ontstaan.

Samen zullen Gerda en ik daar in een vervolg artikel uitgebreid op terugkomen.

 

Mocht je nou meer willen weten of ben je geïnteresseerd in ons werk? Mail of bel ons gerust.

 

Meindert Telkamp

Meindert is werkzaam binnen Persona te Appingedam en Winschoten.

Call Now Button