Of hij schizofreen is vroeg hij aan mij. Op mijn vraag of hij dat kon verduidelijken gaf hij aan dat hij leed onder een stem in zijn hoofd. Een stem die hem voortdurend liet weten dat hij niet goed genoeg was.
Ontzettend veel mensen gaan gebukt daaronder. In dit artikel een bijdrage over zelfafwijzing oftewel een negatief zelfbeeld.
De commentator in je hoofd
Sigmund Freud heeft het een superego genoemd. Een deel in je wat voortdurend bezig is om commentaar te leveren. De grondlegger van de Transactionele Analyse, Eric Berne, heeft het de kritische ouder genoemd. Vanuit de identiteitsgerichte psychotrauma therapie worden het overlevingsdelen genoemd. Gebukt gaan daaronder zorgt niet alleen voor mentale druk maar ook voor druk in het lichaam.
Een stem of stemmen in je hoofd hebben vaak te maken met de cultuur waarin je bent opgegroeid en/of door (ingrijpende) levensgebeurtenissen. Angst is altijd de bron. Vandaaruit ontwikkelen zich overtuigingen. Om er maar enkele te noemen:
- Ik moet beter mijn best doen
- Ik moet er aantrekkelijker uit zien
- Ik moet me meer ontwikkelen
- Ik moet presteren
- Ik moet altijd sterk zijn
- Mijn emoties tonen dat is zwak
Zo ging ‘Jan’ gebukt onder het niet goed genoeg zijn. Jan kon geen nee zeggen. Grenzen aangeven was lastig en op Jan kon bijna iedereen een beroep doen. De lichaamsbouw, de klank van de stem, de wijze waarop hij ademt, zijn houding en beweging. In alles kon je zien dat Jan zich altijd aanpaste. En dat brak hem op.
Wat wil ik
In een traject heeft Jan de bron van zijn angst ervaren. Na deze angst te hebben doorvoeld en verwerkt ontstond er ruimte. Waardoor hij kon beginnen in het ontwikkelen van zichzelf. Jan leerde hoe hij op een gezonde wijze zich kon begrenzen. Nee kon zeggen zonder zich schuldig te voelen. Kortom te leven vanuit een gezonde basis.
En dat laatste is zo ontzettend belangrijk. De dingen doen die jij wilt doen. En niet om die andere te pleasen om erbij te horen. Je onderscheiden van de ander doordat jij als mens uniek bent.
Zo kwam Jan erachter dat het werk wat hij deed helemaal niet meer bij hem paste. Hij had dit gedaan omdat zijn vader destijds werk voor hem had gevonden. En nu werd het tijd voor Jan voor een switch. Een opleiding volgde en vandaaruit heeft Jan zijn eigen keuzes gemaakt. En dat laatste is zo ontzettend belangrijk.
En dat kan pas wanneer je hebt afgerekend met die overtuiging. Dat je de bron daarvan hebt gevoeld en doorwerkt. En dat kan alleen wanneer je de weg naar binnen maakt. Want dat is contact maken.
Pas wanneer je echt contact maakt dan ontstaat er ruimte voor verandering. Waardoor je gaat leven en niet meer overleeft. Jan is zo’n man die nu zijn eigen wijze weg heeft gevonden. En dit gebruikt om vooral te ervaren. Wat past wel bij mij en wat niet. Wat is gezond voor mij en wat niet. Kortom wat wil ik.
Heb jij nu ook het gevoel dat je gebukt gaat onder een kritische of veroordelende stem? Dat je het nooit goed kunt doen? Er altijd wel iets is aan te merken op je?
Neem dan eens contact met ons op.