Verwachting
Kinderen die geboren worden na het verlies van een vorig kind kunnen met de impliciete verwachting leven dat ze de plaats van het overleden kind dienen in te nemen. Wat absoluut niet wil zeggen dat dit ook het geval dient te zijn! Echter komt het zeker voor in wat ik zelf heb ervaren zo ook in het begeleiden van mensen die hier mee kampen.
Impact op de ontwikkeling van de identiteit
Deze kinderen kunnen opgroeien vaak met een gevoel van vervangbaarheid en een onuitgesproken verwachting om aan de idealen of herinneringen van hun overleden broer of zus te voldoen. Dit kan leiden tot een identiteitscrisis waarbij het kind moeite heeft om een eigen zelfstandige identiteit te ontwikkelen.
Inherent hierin speelt de ontwikkeling van een gezonde autonomie in het proces wat Carl Gustav Yung het individuatieproces heeft genoemd. Wat betekent dat naarmate een persoon individualiseert, dat hij of zij een duidelijker gevoel van zichzelf, los van zijn of haar ouders en anderen om hem of haar heen krijgt.
En daarin ontstaat nogal eens scheefgroei waardoor de kinderen zich meer en meer gaan afstemmen op hun ouders. Ze ontwikkelen voelsprieten en voelen hun ouders overduidelijk aan wanneer het emotioneel niet goed met ze gaat.
Dit gaat ten koste van de ontwikkeling van hun eigen individuatieproces waarin het begrip loyaliteit om de hoek komt kijken. De ontwikkeling van de verticale loyaliteit kan daardoor te sterk worden ontwikkeld wat ten koste gaat van de eigen identiteit.
In het ontwikkelingsproces kan dit leiden tot latere mentale klachten waardoor iemand meer en meer in de problemen komt in de ontwikkeling van de eigen identiteit. Vragen zoals wie ben ik, wat is het doel in mijn leven, waarvoor ben ik op aarde komen dan vaak voorbij in wat ik heb ervaren. En dat zijn zinvolle vragen.