Skip to main content

De impact van vroegkinderlijke traumatisering op de ontwikkeling van je brein is best wel groot.

Vroegkinderlijke traumatisering ondermijnt hoe dan ook je mentale- en fysieke gezondheid. Wij bieden zorgvuldige afstemming en behandeling daartoe.

Alles heeft een begin

Veel mensen die ik, Meindert, ontmoet ervaren problemen in de regulatie van hun emoties, gedachten en gevoelens. Daarnaast in het zich gezond verbinden met de ander. Een gevolg daarvan is een vatbaarheid voor de ontwikkeling van gezondheidsklachten zowel psychisch als lichamelijk. Dit komt doordat ze immer op ‘ aan ‘ staan. Waardoor chronische stress zorgt voor ontregeling in het lichaam.

Om te begrijpen hoe of dit komt dan dien je terug te gaan in de tijd. De ontwikkeling van de foetus naar de baby en van baby naar jong volwassene. Met name zijn de eerste drie levensjaren van cruciaal belang (de kritische fase). Daarnaast de periode t/m het zevende levensjaar (kwetsbare periode). En vervolgens de jaren er na tot ongeveer je 18de levensjaar (waar je brein verder rijpt en jij je identiteit ontwikkelt). Heb je in genoemde perioden ingrijpende jeugdervaringen meegemaakt? Zoals bijvoorbeeld:

  • emotionele verwaarlozing
  • sterven van ouder
  • scheiding ouders
  • fysieke mishandeling
  • pestervaringen

Dan werkt dit hoe dan ook door in je mentale en fysieke gezondheid. Vroeg of laat ontstaan er in je leven klachten wat overigens (vele) jaren kan duren.

Vroegkinderlijke traumatisering is een specialisatie binnen onze praktijk. Omdat ik zelf heb ervaren hoe of dit heeft doorgewerkt in mijn leven. En wat het allerbelangrijkste is: dat ik zie hoe belangrijk het is dat er adequate hulp en oog en oor voor is. Want daar schort het nogal eens aan.

Ik durf rustig te stellen dat de impact, van vroegkinderlijk trauma, op de gezondheid van de mens ontzettend groot is. De jonge cijfers laten zien dat ca. 51% van de mensen chronisch ziek zijn. Daarvan is naar mijn ervaring en gevoel een grote oorzaak vroegkinderlijke traumatisering!

Naast deze pagina heb ik de pagina microtraumata door vroegkinderlijk trauma geschreven. Op die pagina ga ik nader in op het ontstaan van vroegkinderlijk trauma en de behandelmogelijkheden.

Op deze pagina ga ik gedetailleerder in op de klachten die je in jouw huidig leven daarvan kunt ondervinden. Persoonlijk als relationeel. En hoe deze doorwerken op je gezondheid.

Hoogsensitiviteit

Ontzettend veel mensen zijn hooggevoelig zonder dat ze ze zich daarvan bewust zijn. Op de pagina hoog gevoeligheid vindt je hierover meer informatie. Vroegkinderlijke traumatische ervaringen versterken de hoogsensitiviteit. Waardoor je brein nog gevoeliger reageert en waardoor er vaak tal van klachten ontstaan. Zowel mentaal als fysiek.

Wat je ervaart in je brein en lichaam

Klachten die je mentaal daardoor kunt ontwikkelen zijn:

  • moeite met het reguleren van je emotie/gevoel
  • het onvoldoende kunnen herkennen welke emotie of gevoel om aandacht vraagt
  • overspoeld raken door emotie/gevoel
  • onvoldoende of geen liefde voor jezelf voelen
  • moeite met je in te leven in een ander
  • mentaliseren is lastig of moeilijk
  • jezelf wegcijferen
  • bang zijn voor kritiek
  • angst om afgewezen te worden
  • niet om hulp durven vragen
  • je niet veilig voelen
  • prestatiedwang
  • de ander voortdurend pleasen
  • aansturen op conflicten
  • je niet durven te binden
  • achterdochtig zijn
  • controle
  • voortdurend in de belangstelling willen staan
  • jaloezie
  • blozen/verlegenheid
  • je behoeften niet uiten of zelfs niet eens weten wat of ze zijn
  • geen kritiek durven geven
  • slecht om kunnen gaan met teleurstelling
  • het gevoel hebben dat de ander beter, aantrekkelijker is dan jou
  • je voortdurend moeten bewijzen
  • jezelf niet aantrekkelijk vinden
  • voortdurend verwikkelt zijn in conflicten en/of ruzie

Je lichaam reageert vaak zo:

  • darmklachten
  • migraine
  • eetstoornissen
  • hernia of lage rugklachten
  • nek- en schouderklachten
  • de ontwikkeling van laaggradige ontstekingen
  • fibromyalgie
  • snel vatbaar voor verkoudheid of griep
  • allergische reacties
  • burn-out / overspannenheid
  • somberheid/depressie
  • hartritme stoornissen
  • ademhalingsklachten
  • problemen met je gewicht
  • veel behoefte aan zoet
  • verslaving aan alcohol, middelen
  • diabetes 2
  • hypertensie
  • disbalans in neurotransmitters
  • endorfine resistentie
  • verhoogde aanmaak van stresshormonen
  • uitval in het lichaam (functioneel neurologische stoornis)
  • SOLK (onverklaarbare lichamelijke klachten)

Onderzoek en medicalisering

Ik maak het zo ontzettend vaak mee. Dat het lichaam zich uit in klachten. Dat er verwijzing plaats vindt vanuit de huisarts naar een ziekenhuis. Waardoor tal van onderzoeken volgen en met regelmaat er wordt gezegd: we hebben niets kunnen vinden. Echter je brein en lichaam laten jou iets anders weten.

Door middel van gericht bloedonderzoek kunnen dis balansen of resistenties van bepaalde hormonen worden aangetoond.  Bij mensen die vroegkinderlijk zijn getraumatiseerd is dit nogal eens het geval. En dit zorgt mede voor hoe jij je voelt en gedraagt. Door de uitkomsten van dit onderzoek kunnen wij daar gericht op behandelen.

Gezondheidsklachten

De gevolgen van vroegkinderlijke traumatisering zijn dus best wel groot. Waardoor er serieuze gezondheidsklachten op latere leeftijd ontstaan. Hierbij kun je denken aan de periode naar jong volwassenheid t/m de volwassenheid. Het ACE onderzoek, heeft laten zien dat ingrijpende levensgebeurtenissen in de jeugd op latere leeftijd leiden tot (ernstige) gezondheidsklachten.

Echter vaak wordt de relatie niet altijd even goed gelegd. Enerzijds omdat er onvoldoende aandacht voor is en anderzijds omdat er klachten er zijn. Je wilt ervan af waardoor al snel het idee kan ontstaan dat er in het lichaam iets niet goed functioneert. En dat valt heel goed te begrijpen want je voelt het toch? Echter is het zo dat de oorzaak van je klacht al veel vroeger in ontstaan.

Je brein en lichaam zijn niet in evenwicht. Er is geen harmonieuze relatie tussen beiden. Echter zijn er voortdurende spanningsvelden, lage drukgebieden, aanwezig.  Kortom: de impact van vroegkinderlijke traumatisering op je brein en lichaam zijn groot!

Overleven of leven

Je leeft niet doch overleeft. En dat overleven heb ik zelf heel goed ondervonden. Altijd had ik het gevoel dat ik leefde. Totdat ik klachten ging ontwikkelen en duidelijk werd dat dit niet zo was. In die tijd had ik een ‘abonnement’ bij de huisarts. Doch deze begreep mij niet ik en ik mezelf in die tijd ook niet. Na best wel een, voor mijn gevoel te lange zoektocht, viel het kwartje. En dat begint het proces van je helemaal opnieuw af te stemmen op:  wie ben ik! En vooral wie je wilt zijn.

Dat is de meest belangrijke vraag die jij jezelf kunt stellen. Stel dat je bijvoorbeeld kampt met dat jij jezelf voortdurend wegcijfert. Dan zou je hulpvraag kunnen zijn dat je daarin sterker wilt worden. Echter is deze hulpvraag een gevolg. Eerst zal de wortel zichtbaar gemaakt dienen te worden. Want anders dan ontwikkel je een nieuwe overlevingsstrategie op een andere.

tree of lifeHoe is die wortel ontstaan en heeft die kunnen groeien, waardoor je niet het gevoel hebt dat je leeft. Dit betekent dat we  ‘onder de grond’, jouw onderbewuste, dienen te vragen om contact te maken met die conditionering. Wanner deze is begrepen en geheeld komt er ruimte. Om te zijn, wie je wilt zijn.

Want wie wil je zijn:  als mens, partner, vriend of vriendin, broer, zus, zoon, dochter of collega. Wanneer je dat kunt uitstralen, zonder overlevingsstrategie, dan leef je meer en meer vanuit je eigen gezonde kern.

Niet leven doch……… overleven

Wanneer er niet die juiste afstemming was. Je geen gezonde ruimte hebt gekregen om je te ontwikkelen dan ga je overleven. Daartoe heb je strategieën ontwikkelt. Wellicht dat je er enkele van herkent:

  • altijd maar die lach opzetten
  • vooral niet tegenspreken
  • screenen: is het wel veilig?
  • je verdoven met alcohol, middelen
  • dwangmatig internet of social media gebruik
  • je troosten met zoetigheden of het kopen van spullen
  • altijd is er die JA
  • vooral niets van jezelf laten zien
  • nee hoor, ik heb niets nodig
  • je terugtrekken
  • liegen, bedriegen, ontkennen

Deze strategieën ontwikkel je al op jonge leeftijd en die pas je nog immer toe. Het is een wezenlijk deel geworden van je identiteit. Echter na verloop van tijd gaat het wringen. Je gaat klachten ontwikkelen en dat is een uitnodiging om eens in die spiegel te gaan kijken: overleef of leef ik?

De behandeling van vroegkinderlijk trauma vraagt om die juiste aandacht en afstemming voor jou als persoon en je klacht(en).

Wil je ervaren wat ik daarin voor jou kan betekenen? Een afspraak daartoe maken dat doe je hier.

Call Now Button