Kunnen latere gezondheidsklachten worden verklaart door vroegkinderlijk trauma? En wat is vroegkinderlijk trauma eigenlijk? Dit artikel gaat over vroegkinderlijk trauma en de ontwikkeling van gezondheidsklachten op volwassen leeftijd.
Het ACE onderzoek
In de vorige eeuw deed de Amerikaanse arts Vencint Felliti een belangrijke ontdekking. In de behandeling van een jong meisje naar eetstoornissen op latere leeftijd bleek zij een behoorlijk ondergewicht te hebben. Echter had zij dat ondergewicht al heel erg lang. Hij ontdekte dat de oorzaak daarvan seksueel misbruik was. Zouden latere gezondheidsklachten te maken kunnen hebben met vroegkinderlijk trauma. Zo ontstond het idee om daar een onderzoek naar te verrichten. Dit heeft hij met een team gedaan onder 17.000 volwassenen.
Het doel was om te onderzoeken of zijn these klopte. En hij had gelijk. Echter is er met dit onderzoek destijds weinig gedaan. Nu staat het onderzoek weer volop in de belangstelling. De kinderarts Nadine Burke heeft een boek daarover geschreven wat onlangs is vertaald en uitgebracht bij uitgeverij Mens.
Ook binnen onze praktijk zien we dat vele gezondheidsklachten worden veroorzaakt door deze kwetsbare periode. Maar wat zijn nu ingrijpende levensgebeurtenissen.
De levensgebeurtenissen
In het onderzoek destijds stonden onderstaande vragen centraal. Heb jij als kind voor je achttiende levensjaar 1 van onderstaande gebeurtenissen meegemaakt:
- emotioneel misbruik (herhaaldelijk)
- Fysiek geweld (herhaaldelijk)
- Seksueel misbruik (herhaaldelijk)
- Fysieke verwaarlozing
- Emotionele verwaarlozing
- Drugsmisbruik in het gezin
- Een psychische aandoening in het gezin
- Een moeder die gewelddadig werd behandeld
- Een scheiding of relatiebreuk van de ouders
- Crimineel gedrag in het gezin
Naar mijn mening is deze lijst verder van compleet. Ik zie dat andere traumata ook een rol spelen, om er maar enkele te noemen:
- opgegroeid in een kindertehuis
- opgegroeid in een niet liefdevol pleeggezin
- de dood van een ouder
- wisselende partner(s) bij ouders
- niet geaccepteerd worden door stiefouder, broer of zus
- ziekte en langdurige opname in een ziekenhuis of revalidatie centrum
- onveilige woonomgeving + overlast
Ik ben me er overigens van bewust dat deze lijst nog incompleet is. Mocht je aanvullingen hebben zou je me dan een reactie willen sturen.
Gezondheidsklachten
Wat bleek nu uit dit onderzoek. Wanneer je 2 of meer ACE’s scoort dan is de kans groot dat je op latere leeftijd gezondheidsklachten ontwikkelt. En die klachten kunnen behoorlijk heftig zijn. Van hartklachten tot kanker! Zou het dan zo kunnen zijn dat vele klachten waarvoor je in behandeling bent bij je arts of specialist te wijten kunnen zijn aan traumata?
Uit het onderzoek van Felliti en dr. Nadine Burke blijkt dat dit inderdaad het geval is. Ook andere artsen waaronder de cardioloog Brigitte Schaffler, de psychotherapeut Franz Ruppert, de traumatoloog Bessel van der Kolk, geven een duidelijk JA
In de tijd dat ik me ben gaan specialiseren in vroegkinderlijk trauma zie ik dit overduidelijk terug in de klachten waarmee men zich aanmeldt. Vele gezondheidsklachten zijn inderdaad te wijten aan vroegkinderlijk trauma. De klachten die ik veel terug zie zijn:
- darmklachten
- migraine
- allergie
- hypertensie
- rugklachten
- diabetes
- fibromyalgie
- ontstekingen
- eetstoornissen
- verslavingen
Andere benadering
Zouden we niet geheel anders naar klachten dienen te kijken? Ja, zegt de hoogleraar Pierre Capel in zijn boek ‘het emotionele DNA’. Het huidige geneeskundige model is toe aan een herziening. Ja, zegt ook de psychiater Bram Bakker.
Daarin zijn hun niet de enigen. Mondiaal gezien is er een roep om die o zo belangrijke verandering in de benadering van gezondheidsklachten.
Nu moeten we oppassen dat we niet gelijk alle klachten gaan wijten aan. Dat is ook zeker niet nodig. Echter dienen we wel als hulpverleners deze o zo belangrijke periode mee te nemen in het opstellen van een behandelplan.
In een lezing die ik maart 2019 ga geven ga ik nader in op vroegkinderlijk trauma. Maar ook hoe genen hierin een rol spelen en transgenerationele overdracht. Daarnaast hoe is onze voedingskeuze van invloed op die belangrijke periode? Zou het zo kunnen zijn dat vele chronische ontstekingen van daaruit kunnen worden verklaart.
Yvonne van Stigt, opleider in orthomoleculaire epigenetische therapie, heeft onlangs geschreven dat laaggradige ontstekingen mede het gevolg zijn van vroegkinderlijk trauma. Zo stelt ze dat onderzoek heeft aangetoond dat bepaalde immuuncellen bij een vroegkinderlijk trauma geprogrammeerd worden voor ontsteking. Het immuunsysteem wordt als het ware sensitiever, alerter om eventuele indringers sneller te kunnen doden. Dit resulteert in een grotere ontstekingsgevoeligheid. Maar niet alleen wordt het immuunsysteem sensitiever. Ook het zenuwstelsel.
En dat klopt helemaal. Ik behoef alleen maar naar mijn eigen stressrespons te kijken. Hoe deze door vroegkinderlijk trauma ontzettend gevoelig is geworden. In mijn leven blijft en is dit een belangrijks aandachtsgebied. Maar ik zie het ook terug in de mensen met wie ik werk. Hoe vaak ik de vraag wel niet krijg of men hoog sensitief is. Vaak zie ik dat ook bij hun de NAS en de HPA as overgevoelig zijn geworden. Waardoor juist dat immuunsysteem onder druk komt te staan en laaggradige ontstekingen zich kunnen ontwikkelen tot heftige gezondheidsklachten.