Het woord trauma zorgt altijd voor deining merk ik wanneer het ter sprake wordt gebracht. Veelal gaan de gedachten meestal uit naar een ernstige gebeurtenis. Doch een trauma is vaak een liefdestrauma. In mijn werk kom ik dit zo ontzettend veel tegen.
Het prille begin
Het is mijn volste overtuiging dat ieder klein wezen liefde is en zich richt naar geluk. Vanuit het volwassen ego is dit soms lastig te begrijpen. Immers we zitten vol overtuigingen, oordelen en conditoneringen. Dat staat het ervaren van liefde in de weg. Dan voelen we de liefde niet. We kunnen de liefde slechts voelen waanneer we vrij zijn. Vrij van het genoemde. De inperking van vrijheid kan al in de baarmoeder ontstaan. Anna Verhaal is geboorteconsultente en geeft wereldwijd lezingen en workhops. Zij is heel stellig: de prenatale periode is de meest vormende tijd van je leven. Dat ben ik met haar eens. Niet alleen is deze periode heel erg belangrijk ook de ontwikkelingsfasen erna.
Prof. Dr. Franz Ruppert, een autoriteit op het gebied van trauma, geeft aan dat wanneer de moeder er niet voor het kind kan zijn er een liefdestrauma ontstaat. Ook wel door hem een symbiosetrauma genoemd. En dat zie ik zo veel terug in het werken met mensen. Dat het uitreiken en ontvangen van liefde verstoord is geraakt in genoemde perioden. Wanneer ik met toestemming vraag of ik iemand mag aanraken dan voel ik de verstarring. Tijdens het werken met interactieve zelfresonantie wordt vaak pijnlijk ervaren hoe het liefdestrauma is ontstaan.
Els had moeite met voelen. In haar huidige prille relatie liep ze hier tegen aan. Hoe ze ook haar best deed. Er ontstond geen contact. Tijdens het uitwerken van haar verlangen dit te begrijpen werd al snel duidelijk hoe dit kwam. Er meldde zich al snel een deel in haar wat niet reageerde. Voor mij als therapeut overduidelijk dat hier sprake was van vroegkinderlijk trauma. Tijdens het nabespreken hiervan vertelde Els over de moeizame relatie die ze had met haar moeder. Haar moeder had eerder een kind verloren. Het tweede kind was onder druk verwerkt. Dat kind was Els. Moeder had haar verzorgd doch van liefde was nimmer sprake geweest. Els benoemde haar moeder als een kille, zakelijke vrouw.
Het liefdestrauma
Wanneer we de pure liefde van onze belangrijkste hechtingsfiguur, meestal de moeder, niet hebben ervaren dan ontstaat er een symbiosetrauma. In genoemd voorbeeld is dit al tijdens de verwekking ontstaan. Vaak ontstaat het ook in de onwikkelingsfasen erna. Dan kun je als kind maar 1 ding doen. En dat is dat jij gaat uitreiken naar je moeder. Je ontwikkelt daartoe strategieen.
In mijn werk ,wanneer ik werk met stellen, dan zie ik hoe deze tot uitdrukking komen in de huidige relatie. De overlevingsstrategieen herhalen zich onbewust. Tijdens het werken met interactieve zelfresonantie sta ik zelf vaak als representant voor een deel in hun. Het begint al met het eerste contact. Is het warm. Is het koud. Hoe is de grip. Hoe word ik neergezet. Hoe reageert de partner. Even later ontstaat de resonantie. Het trauma laat zich ervaren.
Een liefdestrauma komt zo ontzettend veel voor. Zelf heb ik het idee, bewijzen kan ik het niet, dat vele scheuren in een relatie juist daardoor ontstaan. Echter dat ook vele zogenaamde stoornissen zoals gelabeld in de GGZ hieruit hun voeding halen.
Een liefestrauma is echter goed te behandelen. Interactieve zelfresonantie en lichaamsgerichte therapie bieden daartoe goede mogelijkheden. Ook in relatietherapie staan genoemde werkwijzen centraal.
Meer informatie, afpsraak of eerst kennismaken?
Bel mij Meindert daartoe gerust of vul dit formulier in.