Een onbewuste angst dat jij niet goed genoeg bent. Gelukkig is daar iets aan te doen. Kom langs en ervaar wat wij daarin voor jou kunnen betekenen.
Zelfafwijzing is een diep verankert gevoel dat er iets mis met jou is.
Zie mij toch
in wie ik ben
pure liefde in wat ik uitstraal
doch dit is voor jou te pijnlijk
omdat jij kijkt in een spiegel
waardoor jij je hoofd afwend
en mij achter laat met jouw wonden
Meindert Telkamp
De gevoeligheid voor zelfafwijzing ontstaat vaak door diverse factoren. Het kan ontstaan doordat de emotionele afstemming binnen het gezin er niet was. Dit komt veelal doordat een ouder zelf kampt met de wonden van zelfafwijzing. Maar ook een scheiding van je ouders zou hiervoor kunnen zorgen. Daarnaast voortdurende onrust binnen het gezin zoals ruzies kunnen hiertoe bijdragen.
Wanneer je gepest bent dat kan dit ook zorgen voor de ontwikkeling van zelfafwijzing. Ben je hoogsensitief? Dan ben je vaak gevoeliger voor afwijzing. Waardoor dit in de interactie met anderen vaak leidt tot een verhoogde gevoeligheid voor afwijzing.
Nicole is opgegroeid bij een onzekere moeder en een dominante vader. Op school en later in haar werkrelatie ervoer ze wat voor een impact dit heeft gehad op haar leven. Altijd was ze op zoek naar bevestiging.
Herman was in zijn leven erg gepest toen hij de basisschool bezocht. In zijn werk voelde hij zich immer onzeker en keek hij op naar zijn collega’s. Die hadden veel meer kennis en konden in de ogen van Herman alles veel beter. Ook Herman had een negatief zelfbeeld ontwikkelt.
Heleen haar partner was erg dominant. Overal vond hij wel iets van. Vooral over Heleen. In de ogen van hem zag ze er nimmer leuk uit. Daarnaast was haar kookkunst in de ogen van hem slecht. Hoe ze ook haar best deed. Het was nimmer goed. Meer en meer ontstond er zelfafwijzing in Heleen.
Gelukkig is er iets aan te doen. Kamp je ermee? Kom langs. Je komt daardoor zo anders in het leven te staan.
Onzekerheid en overtuigingen
Wanneer je kampt met een zelfafwijzing dan ben je in de kern onzeker. Daardoor is er vaak onrust (lees spanning). Dat voortdurende gevoel van je niet op je gemak voelen. Waardoor je voortdurend op je hoede bent en de ander in de gaten houdt.
Daarnaast is er vaak een stem in je die ergens iets van vindt. Niet alleen doet dit iets met je eigenwaarde. Vaak ook heb je voortdurend bevestiging nodig. En dat zoek je dan bij de ander.
Overtuigingen
Overtuigingen zitten vaak diep verankert in je brein. En regisseren onbewust jouw leven. Vaak ben jij je daarvan niet eens van bewust. Omdat ze al zo lang aanwezig zijn en een deel vormen van jouw identiteit en tot uitdrukking komen in je denken, voelen en handelen.
Wellicht dat jij je wel herkent in 1 van onze onderstaande overtuigingen.
- dat lukt mij vast niet
- och dat kan ik nooit
- ik weet niet of ik daarvoor wel geschikt ben
- de ander ziet er veel beter uit dan ik
- wat denk jij, zou dit mij wel staan?
- eigenlijk houd ik niet van mezelf!
- ach laat ik maar thuis blijven
Echter is er ook een andere kant. Waardoor jij jezelf moet bewijzen om van dat nare gevoel af te komen om aandacht te krijgen. Dan ontstaat er prestatiedwang en wat vaak kan leiden tot perfectionisme. Daar liggen dan weer andere overtuigingen onder zoals:
- het is nooit goed genoeg
- het kan altijd beter
- jaloezie
- als ik nu echt mijn best doe dan word ik wel gezien
Ook deze zijn ontstaan in de interactie met de ander. Wat het fundament is onder het negatief zelfbeeld. En dat is angst. Angst die je ooit hebt ontwikkelt in de interactie met de ander. Want je wordt niet geboren met een negatief zelfbeeld. In je ontwikkeling van baby naar jong volwassene ligt vaak de gevoeligheid voor de ontwikkeling ervan. Waardoor angst ontstaat die verankert ligt in je brein en lichaam.
De weg naar zelfacceptatie
De weg van zelfafwijzing naar zelfacceptatie is een ontmoeting met jezelf. Het is uitstekend te behandelen. Wij werken daartoe met verschillende werkvormen om te zorgen voor verandering in jouw als mens. Werkvormen die we gebruiken zijn o.a.:
identiteitsgerichte psycho(trauma) therapie
Wil je meer weten over de behandelingen? Neem gerust contact met ons op hoor. We staan je graag te woord.
Een negatief zelfbeeld door een innerlijke criticus
Zo nam Ineke contact met ons op. Ineke was moe. Ontzettend moe. Direct al gaf ze aan dat ze wel eens een Burn-Out kon hebben. Nou inderdaad zat ze er dichtbij. Tijdens de intake werd al snel duidelijk dat ze een innerlijke criticus had.
Dat is zo’n stemmetje in je hoofd. Wat voortdurend tegen haar zei ‘Het moet altijd goed’. Nooit tevreden dus! Daardoor moest ze altijd zo goed mogelijk presteren. Waardoor ze zich zelf uitputte. Naast haar vermoeidheid had ze ook spierklachten ontwikkelt. Een reumatoloog zou waarschijnlijk de diagnose fibromyalgie hebben gesteld.
Ineke kampte met zelfafwijzing. Voortdurend moest het beter. Het was in de ogen van Ineke, althans volgens de stem in haar, nooit goed. Toen we aan de uitwerking ervan begonnen werd al snel duidelijk waar die stem een oorsprong kende.
Haar vader, die graag een andere richting had gekozen op jonge leeftijd, kreeg die kans niet van zijn ouders. Toen Ineke opgroeide legde, hij door zijn onbewust verdriet, een last op de schouders van haar. Ineke zou en moest presteren. Door haar vader werd altijd druk op haar gelegd. Heb jij je huiswerk af? Moet ik je overhoren? Je weet dat je binnenkort een toets hebt nietwaar? Veel ruimte om zichzelf te ontwikkelen was er niet. Haar vader ontnam haar die ruimte.
Het ontstaan van zelfafwijzing
Dit kan al vroeg in je ontwikkeling ontstaan. Immers dan ben je nog geheel kwetsbaar. Je bent nog volkomen afhankelijk in de afstemming van de ander. Vaak zijn dit je (pleeg) ouder(s) en andere mensen in je directe leefomgeving.
Wanneer in die afstemming iets ontbreekt dan ontstaan er onbewust overtuigingen wat leidt tot ongezonde aanpassing van je gedrag. Naast thuis zijn er de omgevingsfactoren. En dat zijn je woonomgeving, school, familie, vrienden en de verenigingen waarvan je mogelijk lid bent.
Iets in jou wijst je af. En dat gaat altijd gepaard met negatieve gedachten of overtuigingen. Daardoor ontstaan bepaalde gevoelens en gedrag. Waardoor jij je gespannen, angstig, somber of minderwaardig kunt voelen.
Je voortdurend vergelijken met een ander zorgt daar eveneens voor. Vergelijkingswaar genoeg. Er is tenslotte altijd wel iemand die er mooier uitziet. Die beter presteert. Meer verdient of een knappere partner heeft. En op Social Media meer vriendjes of likes heeft dan jij.
Gevolgen van een negatief zelfbeeld
De gevolgen zijn vaak heel erg divers. In de eerste plaats kan er een drang zijn om jezelf te bewijzen. Prestatiedwang. Het is nooit goed en moet altijd beter. Want er is altijd wel die stem in je die commentaar heeft.
Vandaar dat je veelal vanuit je hoofd leeft. Waardoor de gedachtestroom niet stil staat en sterke emoties of gevoelens ontstaan. Je somber of zelfs angstig voelen. Verslavingen ontstaan vaak hieruit.
Echter is er ook een andere kant. Door de zelfafwijzing cijfer jij jezelf weg. Je stelt immers toch niets voor. Waardoor er meer en meer twijfel ontstaat. Dan maak je het liefst zo weinig mogelijk contact. Het liefst ben je dan alleen. Waardoor de kans bestaat dat jij jezelf gaat troosten met zoet, etenswaren of middelen. Eetstoornissen of verslavingen zijn daarvan vaak het gevolg.
Daarnaast ontstaat daardoor vaak een gemis. Een gemis aan vrienden of vriendinnen. Waardoor jij je eenzaam gaat voelen. Door die eenzaamheid kunnen klachten ontstaan zoals somberheid of verslavingen aan social media.
Een negatief zelfbeeld kost ontzettend veel energie. Je wordt er letterlijk moe door. Waardoor mentale- en lichamelijke klachten ontstaan. Daardoor ontstaan vaak laaggradige ontstekingen wat zich fysiek uit in je lichaam.
Lichamelijke klachten door zelfafwijzing
Doordat je niet jezelf bent ontstaat er een ongezonde spierspanning. Dat komt omdat je niet jezelf bent. Vroeg of laat leidt dit tot klachten. Het nek- en schoudersegment is dan vaak een gevoelig gebied. Daarnaast je buik, maag en darmen.
Bij mensen die kampen met zelfafwijzing komen darmklachten vaak voor. Heel erg begrijpelijk ook omdat je buiksegment als kind al een heel sensitief gebied is. Kijk maar eens naar jonge kinderen als ze zich gespannen voelen. Dan is er gelijk die verwijzing naar de buik. ‘Mama ik heb buikpijn’.
Maar in je buik gebeurt meer. Op jonge leeftijd ontwikkelt zich in dit gebied ook je wil. Daarnaast is dit segment verbonden aan veiligheid. Indien jij je emoties niet durft te uiten dan worden deze onderdrukt. Je middenrif zorgt ervoor dat ze dan niet vrijuit kunnen stromen. Ze stromen als het ware niet door naar je keelgebied. Immers je durft je niet te uiten. Waardoor er verharding in je buik ontstaat.
Wanneer iets niet te verteren valt dan ontstaan er vaak eetstoornissen. Je voelt je niet begrepen of durft je niet te uiten. Om dat gevoel niet meer te voelen ligt een eetstoornis op de loer. Met als gevolg dat je meer gaat eten of zelfs helemaal geen hap meer door je keel krijgt. Waardoor er serieuze klachten ontstaan in je darmen, maag en buik.
Overtuigingen vanuit je familiesysteem
De gevolgen van een negatief zelfbeeld kunnen zelfs al ontstaan in twee of meer generaties ervoor. Wanneer je vader of moeder is opgegroeid binnen een gezin waarin zelfafwijzing een rol speelde dan kunnen de gevolgen daarvan worden doorgegeven aan een volgende generatie. Dit noemen we ook wel transgenerationeel overdracht.
De moeder van Johan had geen fijne jeugd gehad. Echter daar had zij nimmer over gesproken. Dat had ze op haar manier verwerkt. Echter toen Johan opgroeide werd ze meer en meer geconfronteerd met haar eigen pijnen. Haar onzekerheid dat manifesteerde zich door een disbalans in haar. Vaak was ze afwezig. Johan ervoer dit als zijn dat het zijn schuld was dat zijn moeder zich zo voelde. En zo leerde Johan dat hij zijn moeder moest ontzien waardoor hij voor haar ging zorgen.
Dat deed hij niet alleen naar zijn moeder toe. Zo ook later in zijn leven naar anderen toe. In zijn werk, hij was verpleger, kon hij dit prima tot uitdrukking brengen. Echter brak dit hem op met uitputting als gevolg.
Het komt zo ontzettend vaak voor dat de gevolgen van een negatief zelfbeeld al in eerder generaties zijn ontstaan en zich uiten in de huidige generatie. Het stopt pas wanneer iemand in het familiesysteem besluit om dit niet door te willen geven aan de eigen of pleegkinderen.
Heb je een vraag of wil je graag wat meer informatie? Bel ons daartoe gerust of stuur ons een bericht.